بی تـــــو هوا چه دلگیر زمانه شـــد نفسگیر
بی تــــو نفس نمـــانده روز و شبم چه دلگیر
در خیـــل عشقبــــازان مـــا را گـــذر ندادند
بی تــــو عسل هلائل ، اسیر غم چـو شبگیر
غـــم در دلم زنـــد مـــوج مانند اسب سرکش
بی تو ز هر چه دانی از جان و دل شدم سیر
در گفتـــگوی با تـــو غـــم از دلم زنـــد پـــر
بــــا عشق تـــو بـرستم فارغ شدم ز هر گیر
یک شب اگـــر بیـــایی بـــالین خسته ی مــن
آن شب شــــود گلستان رهــــا شوم ز زنجیر
بی دل ز بهــر وصلت هـر شب کند دعـــایی
شـــاید نظر نمـــایی شیرین شــوم چـو انجیر
بی فکر تــو در این سر فکری دگـــر نمانده
بی حرف تـــو در این دل حرفی دگر نمانده
حرف از دگر نگویم تنهــا تـــوئی در این دل
بی شوق تــو در این ره شوقی دگر نمانده
عمرم به نیمه آمد عشقم ولی جوان است
بی ذوق تــــو در این تـن جانی دگر نمانده
مستم ز بــــوی زلفت ای از تبـــــار گل ها
جـــامی بـــده به دستم نـــائی دگر نمانده
اشکم ز دیده جاری خــون در دلم زند موج
راهی گـــــذار در پیش پـــــائی دگر نمانده
بیدل به شوق وصلت هر شب کند دعائی
آخر تــــــــو هم دعـــا کن آنی دگر نمانده
آب و هوا چه زیبـــــاست امــــا تو را ندارد
بــــی روی تو هـــوایم حال و هــــوا ندارد
دستم به آسمان است من در پی سبویم
رستـــم ز هر تعلق بنگر ببین چه گـــــویم
عمــــرم همه سر آمــد در حسرت نگاهت
آخر تــــو هم نگه کن ای یـــــار بــا صلابت
روز و شبم یکی شد انــــدر فراق دلــــدار
مــــویم سپید گشت و سرم ببین سر دار
بــــــــا صد امید این دل ، بیدل شده برایت
داده دلش به دستت ، بنگر شده فــــدایت
همه خوب اما بد ، سادگیم قلبتو زد !
میگی فراموش میکنی ! بی صفتی تا این حد؟
بعد از این می خندم به دل بازنده ...
روی هرچی سادگی چشامو میبندم!
دوباره باز از نو ، خط زدی دنیامو
دیگه اصراری نیست هرکجا خواستی برو
میگی قسمت این بود دیر میای زود میری
بی تعارف بردی بازی خوبی بود!
سرت سلامت گل من گوشه ای از دل من
از وفاداری دنیا این شده حاصل من
بهانه هات خیلی کمه ، تو هم یکی مثل همه
این گذشتن از وجودم یادگار عشقمه...
حــــــال نزار این دلم در غم تو ندیدنیست
خنده ی مثــل گریه ات از نظرم نرفتنیست
ثانیه ها چه بی صدا مرا به مرگ می برند
چینی دل ز آن ترک ، ترد شده شکستنیت
بی دل تنها
زمستانم شـــده همچون بهــــاران
زعشق نـــاب تو خیسم چو باران
کویر این دلم گـــردیده ســــرسبز
ز مهر نــــــاب تــو گشتم خرامان
خراب و خسته و درمــــانده بودم
ز دست گرم تــو آبـــــاد و حیران
شـدم حیران آن چشمـــــان پرنور
دلم آبــــــاد و وصفش مثل جیران
الا ساقی بـــده جـــامی پر از شور
که سرمستم ز بـــــوی یــاد یاران
شبی دستی کشیدی بــــر سر من
ز دستت می تراود مهر جـــــانان
محبت از خــــدا بر مـــا روان شد
شدم عاشق به تو بنگر چه آسان
علی بی دل شد و بی دل علی شد
ز عشق فاطمه آن خوب خوبـــان
یک سال عشق و مـهرم بر قلب تو عیان شد
یکسال مشـق عشقم سرمشق یک جهان شد
رازی برت کنم فــاش عشقم سه ساله گشته
روحم بســـان ققنوس ؛ عشقم فسانه گشته
تــو هدیه ی خــدائی بــر قلب خسته ی من
تــو مژده ی وصـالی بر دست بسته ی من
عمــری پی ات بگشتم قـــابل نبوده دستم
از لطف حق به قلبم مـن می نخورده مستم
من مــرده بود قلبم ، بـا بوی تو جوان شد
من سـوده بود قلبم ، در کوی تو جوان شد
آمـــال من تــو بـــودی ای از تبـــار گلها
آوای مــن تــو بودی ای مــرغ عشق زیبا
تیـــری زدی بـــه قلبم از جنس عشق اعلا
قفلی زدی بــه دستم از جــنس عـشق والا
نوری دهی به جانم از سوی چشمت ای یار
شوقی دهی به قلــبم از سمت قلبت ای یار
بی دل شـده فـدایت ســــرگشته وفای ات
این دل شـده به دامت سرگرم آن مـرام ات
