زمستانم شـــده همچون بهــــاران
زعشق نـــاب تو خیسم چو باران
کویر این دلم گـــردیده ســــرسبز
ز مهر نــــــاب تــو گشتم خرامان
خراب و خسته و درمــــانده بودم
ز دست گرم تــو آبـــــاد و حیران
شـدم حیران آن چشمـــــان پرنور
دلم آبــــــاد و وصفش مثل جیران
الا ساقی بـــده جـــامی پر از شور
که سرمستم ز بـــــوی یــاد یاران
شبی دستی کشیدی بــــر سر من
ز دستت می تراود مهر جـــــانان
محبت از خــــدا بر مـــا روان شد
شدم عاشق به تو بنگر چه آسان
علی بی دل شد و بی دل علی شد
ز عشق فاطمه آن خوب خوبـــان
