در سفـــــر عشق و دل همسفرم بــــوده ای
در سفـــــر معـــــنوی همــــنفسم بـــوده ای
در ره عشق رضــــا ، قبله ی حــــاجات ما
یــــار دلــــم گشته ای ، زائـــر مـــولا رضا
سفر بهـانه ای بود ، اصل رضــــــای رضا
مهر ستـــــاره ای بود ، عشق فقط شد خدا
بــــا دل من بوده ای ، هدیه به دل بوده ای
شکر خــــــدا لطف حق ، بر دل ما بوده ای
هرچه بشد بین مـــا ، لطف خدا بود و بس
مـــهر دلـــم بـــا دلت ، گفت خدا بود و بس
نام تو بر لوح دل حک شده از سمت اوست
یاد تو در سینه ام ، همه فقط دست اوست
بـــوی تو در لا له زار ، مست کند لاله را
گیسوی تو چون شفق ، شـانه کند ژاله را
بوسه ی تـــو بر لبم مــــــهر دل عاشقست
بوسه ی مــن بر لبت شـــــعر دل شایقست
بیـدل تـــــــو گشته ام بـــــا دل تــــو آشنـــا
همـــدل مـــن گشته ای از سر لطف خـــدا
بیدل